De Petitie | Een heuse achtbaan

Twee weken na de laatste update. Natuurlijk komen er geen duizenden handtekeningen per dag meer bij, maar het lijkt er wel op, dat we nog voor het weekend de 40.000e handtekening binnen zullen halen. Aan wie de eer?! ;-)

Samenwerking!
Vandaag was het zover. Al drie maanden heb ik bijna dagelijks contact met haar. We mailen wat af, bellen regelmatig en appen enthousiast screenshots, cijfertjes en reacties naar elkaar door. We bedachten samen de strategie rondom de petitie, gingen twee maanden als een malle aan de slag, vullen elkaar aan waar nodig ... ik kan eigenlijk wel stellen dat we een topteam zijn. Alleen ... Orietta en ik hadden elkaar tot vandaag nog nooit 'in real life' gezien. Zij woonachtig in Leiden, ik in Limburg, spraken we vandaag halverwege af. We moesten er allebei ruim een uur voor rijden, maar we stapten ongeveer tegelijkertijd uit onze auto op de parkeerplaats. Topteams met een goede timing zullen we maar zeggen. We bestelden allebei een verse muntthee (zónder honing alstublieft) en onze vergadering barstte los.

Een halve dag vergaderen
Vier uur lang hebben we vergaderd. Alsof ik in een meeting zat met iemand met wie ik al jarenlang, dag in dag uit, overleg pleeg. Niets is natuurlijk minder waar.
Wat ons allebei zowel verrast, verbaast als trots maakt, is het succes van deze campagne tot nu toe. Het is voor ons beiden een ware rollercoaster ride. Orietta heeft haar studie op een laag pitje staan, door alle activiteiten rondom de petitie. Dan moet je weten dat zij tot in de late uurtjes al het wetenschappelijk onderzoek heeft uitgeplozen, contacten met de Tweede Kamer opzoekt en onderhoudt en een perslijst van hier tot gunter heeft. En dan heb ik het nog niet eens over het maken, beheren en bijhouden van de website en FB pagina en overige social media. Ik kan volgens mij nog wel even doorgaan...

Zelf zit ik midden in mijn trouwseizoen, voor mij sowieso al de drukste periode van het jaar. Dat gaat logischerwijs gewoon door, maar ieder vrij moment (een vrij moment, wat is dat?!) besteed ik aan de petitie, contacten in diabetesland onderhouden, social media, video's editen enzovoort enzovoort. De dag dat ik live bij TV-zender L1 mocht aanschuiven, precies vijf dagen naar het lanceren van de petitie, lijkt voor mijn gevoel al een half jaar geleden. In de krant gestaan ja, maar in de tussentijd is er alweer zoveel gebeurd dat dat niet voelt als vorige week.

Diabetesland
Vanuit heel diabetesland krijgen we dagelijks reacties binnen. De verhalen van andere mensen met diabetes deelde ik in het vorige artikel al, maar deze week kregen we te horen dat Dhr. Henk-Jan Aanstoot, o.a. bekend als directeur van Diabeter, onze petitie gaat steunen. Mocht je niet in de diabeteswereld bekend zijn, dan zegt dat je misschien niet veel. Ben je dat wel, dan zegt dit alles.
De warme reacties die we binnenkrijgen sterken ons enorm. Want eerlijk? Soms, als ik veel verhalen hoor van mensen die weten hoe de hazen lopen in zorgverkeringsland, dan zakt me wel de moed in de schoenen. Gaat het wel allemaal werken wat we aan het doen zijn? Heeft het zin om heel diabetes-Nederland op de been te krijgen, of trekt het ZorgInstituut en de politiek straks toch weer haar eigen plan? Het is niet te hopen. Deze maatschappelijke kwestie mag niet zomaar van tafel worden geveegd!

Achtbaan
Ja, als ik even achterom kijk, dan zijn de laatste drie maanden wel een achtbaan geweest. Als ik weer een blik werp op mijn glucosesensor en de dagcurve van vandaag, kom ik overigens tot dezelfde conclusie.


In de petitie rollercoaster blijven we voorlopig nog maar even zitten, want we zijn nog lang niet klaar.

Mocht jij nu afgelopen maand een sabbatical hebben gehad, en daardoor de petitie hebben gemist? Geen punt, hij staat nog online en kan nog steeds ondertekend worden. Delen met je naasten? Nog beter! Dank!