Aaah zomer! Heerlijk! Ik ben een echt zomermens, dus ieder straaltje zon vind ik heerlijk! Onze kleine hummel is ook graag buiten. Sterker nog, vaak is het het eerste dat hij roept als hij 's ochtends beneden komt. 'Boete!' (Jazeker, hij leert eerst Limburgs, de rest volgt daarna wel). Vanochtend moest ik bij de gastouder moeite doen om hem überhaupt naar binnen te krijgen, omdat hij liever bij de kippetjes, zandbak en picknicktafel verbleef. Ik kan hem dus ook geen groter plezier doen dan hem zodadelijk met de fiets op te gaan halen. En zelf vind ik dat ook wel lekker, even afschakelen van het werk en lekker een stukje fietsen van 5 kilometer.
Maar dat fietsen, dat is nog niet zo 1, 2, 3 gedaan. Het levert me namelijk constant hypo's op. Even spontaan een stukje met Jan de hort op is er niet bij, daar moet ik echt de nodige voorbereidingen voor treffen. Ik zal het even voor je schetsen:
14.30u Ah, de zon schijnt lekker, zal ik Jan straks eens ophalen met de fiets! Oh wacht, dan moet ik wel mijn basaal lager zetten. Dat is nu nog iets te vroeg, dadelijk niet vergeten.
15.00u Als ik nu mijn basaalstand lager zet, werkt dat over 1,5 uur. Dat moet goedkomen. Ik zet mijn pomp voor 1 uur op 40%
15.30u Mijn bloedglucose die al een paar uur stabiel op 6 was (wonder!) zakt en opeens geeft mijn sensor een hypo-alarm. Nondepie. Hoe kan dat nou? Ik heb helemaal geen honger. Dan maar even een waterijsje pakken, lekker ook met dit weer. En meteen maar een koekje meegenomen, want ik weet dat ik het alleen op dit ijsje niet ga redden.
15.45u Waarde 4,8. Ik baal nu al. Dit moet over een uur eigenlijk minimaal 12 zijn, anders ga ik op de fiets gegarandeerd een hypo krijgen. Gisteravond nog ging ik na het avondeten een rondje fietsen met een waarde van 8,3 zonder gebolust te hebben voor mijn maaltijd met rijst. Guess what... hypo bij thuiskomst.
16.00u Waarde 5,7 en een schuin pijltje omhoog...
16.15u Hmmm...6,2 en stabiel. Dit gaat niet de goede kant op. Zal ik nu nog iets extra's gaan eten? Alleen omdat ik Jan graag op de fiets ophaal? Is het me dat waard?
16.30u 6,7 en stabiel. Voor de zekerheid prik ik nog even, soms loopt mijn sensor wat achter op mijn daadwerkelijk bloedglucose, misschien zit ik al wat hoger? Bloed prikken wijst uit: 5,7. Dit was niet wat ik hoopte.
Tegelijkertijd belt Remco op, op weg naar huis. 'Zal ik Jan ophalen of ga jij?' Ik barst in huilen uit. Ik ben al ruim twee uur bezig met zoiets simpels als mijn zoon met de fiets ophalen van de opvang, en door die klote diabetes lukt dat niet. Ik schaam me een beetje dat ik hierom moet huilen, maar zeg nou zelf, dit is toch f*cking irritant?!
