Wat loopen allemaal met je doet!

Inmiddels ben ik een paar maanden aan het loopen. En ik kan je zeggen; dat bevalt erg goed. Het brengt alleen een klein probleempje met zich mee, namelijk mijn eerder nooit uitgeputte bron van inspiratie!
Diabetes is er nu eenmaal altijd en heeft op zóveel dingen invloed, dat ik altijd wel ergens over kon schrijven.

Ging ik spontaan even lopend naar de supermarkt voor wat boodschappen?

Kon ik het halve snoepschap meteen opeten voor de hypo die me overviel.

Rondje hardlopen? Niet zonder urenlange voorbereiding en dan nóg werd ik geplaagd door bloedsuikers die altijd nét de andere kant op gingen dan ik wilde.

Heerlijk nachtje doorslapen? No way. Met een sensor met alarmen en mijn onvoorspelbare waardes was dat gewoon geen optie.

Maar ik heb een probleem. Een luxe probleem welteverstaan. Sinds ik het DIY-loopen heb ontdekt, en mijn pomp en sensor dus met elkaar communiceren, is mijn inspiratie als sneeuw voor de zon verdwenen.
Ik slaap namelijk 's nachts door. Iedere nacht. Zonder alarmen. Omdat mijn pomp dan keihard aan het werk is om mij in range te houden. En dat lukt. 

En ook overdag gebeurt er niet zoveel geks meer. Er wordt op me gelet en bijgestuurd waar nodig.

Ter verduidelijking voor de afbeelding: de groene lijn is mijn bloedglucose (groen = goed!) en de blauwe blokjes staan voor de basale insuline die telkens automatisch wordt aangepast aan de gemeten waarde.

Natuurlijk gaat het ook nog wel eens mis. Eens in de tien dagen moet ik namelijk mijn sensor vervangen en heb ik twee uur lang geen waardes en geen loop. In 9 van de 10 keer heb ik ergens in die twee uur een enorme hyper of vervelende hypo, omdat het systeem me dan niet bij kan sturen.

Het is echt ongelofelijk hoe mooi dit werkt. Ik slaap weer, ik heb enorm veel energie, en mijn Time in Range (de tijd die je per dag in het streefbereik van 3,9 tot 10 mmol doorbrengt) is gestegen van 58% naar 81% sinds de start van het loopen. En dan te bedenken dat ik nog zoveel meer kan finetunen! Dat komt zeker ook nog wel. Er is altijd ruimte voor verbetering. Maar nu geniet ik eerst even van het feit dat dit diabetesmanagement anno 2020 is. Het kan alleen nog maar beter worden volgens mij. En dat ik dan even geen inspiratie meer heb om te schrijven, neem ik dan maar op de koop toe.